Gronostaja (filcowego) chciałam nieco podtuczyć, ale ze względu na dzisiejszą nadpobudliwość moich dzieci muszę z igłami poczekać do wieczora. napiszę zatem coś niecoś o nas i naszym obecnym życiu.
mieszkamy niedaleko Białowieży. domek, który wynajęliśmy (tak, tak, to nie nasze, choć wiele osób nie dowierza, bądź stuka się w czoło), nadawał się od razu do zamieszkania - dzięki Bogu.
co prawda od 7 lat nikt w nim na stałe nie mieszkał (właścicielka przyjeżdżała tylko od czasu do czasu), trzeba więc było te dwie izby odświeżyć. poza tym łazienki nie było i to była największa niewygoda. postanowiliśmy więc nasz nowy domek dostosować nieco pod siebie.
tak było w marcu 2013, kiedy się wprowadzaliśmy
po przeprowadzce mój mąż musiał wyjechać, więc na kilka miesięcy zostałyśmy same. łazienki jeszcze nie było, ani pralki, no i ciepłej wody też niet.
w pewnym momencie w pomieszczeniu, które dawniej było spiżarką, pojawił się kibelek z młynkiem :) ach cóż to był za luksus! :)
no i tak miesiąc po miesiącu zaczęliśmy czerpać przyjemności z życia na wsi.
pojawiły się zwierzaki. najpierw psy.
Gucio (to ten biały) - jedyny pies, jakiego w życiu widziałam, który ogonem nie merda na boki tylko do góry i na dół.
Elka (czarna i chuda) - powinna się nazywać Gazela i może kiedyś wytrenuję ją, żeby nosiła pocztę, np kartki świąteczne dla mojej mamy, która mieszka 400 km od nas. po prostu biegacz nie do zdarcia. obecnie wnerwia mnie, bo ucieka sobie na spacery, więc chyba będzie trzeba zamontować pastuch na płotach. nie ma większego sensu w podwyższaniu płotów, bo ona i tak je przeskakuje.
Laura (duża i włochata) krótko mówiąc najmądrzejszy pies na świecie. nic dodać nic ująć.
i koty
Niagara - domowy bonifacy, po wypadku ma problemy z błędnikiem i słuchem. mamy więc w związku z tym kupę śmiechu, zważywszy że...
nasz drugi kiciuś - Muszelka - nie ma oka
więc czasem żartujemy sobie z nich i snujemy historie, jak to jeden kot chwiejny wespół z jednookim, wybrały się na polowanie :D
*tak naprawdę Muszelka to super myśliwy i wojownicza księżniczka.
mieszkanie przechodziło kilka metamorfoz:
a potem przyjechał mąż i zaczęliśmy już bardziej na serio:
ŁAZIENKA!!!!!! :)
ciepła woda w kuchni!! (moja wymarzona wysepka kuchenna)
w międzyczasie ruszyłam co nieco ogród, ale w tym roku największe plony dał perz.
ale i pomidorków trochę zjedliśmy :)
postawiliśmy na podwyższone grządki. nie miałam jeszcze zbyt wiele nawozu, ale było sporo starej słomy, więc podścielaliśmy na bieżąco, traktując to jak inwestycję w przyszłe sezony
pojawiły się też zwierzęta tzw "gospodarcze"
u nas to zielononóżki, wychowane od pisklaka :) tygodniowe do nas przyszły.
obecnie mamy 6 kurek Marylek i jednego koguta Moritza. a od kilku dni w kurniku mamy świeże jajeczka. jupi :))
na deser moich opowieści - kózelki
Jagódka i Balbinka
postanowiliśmy ich w tym roku nie kryć i poczekać aż do przyszłej jesieni, kiedy będą miały ok 18 miesięcy. większość osób, którym o tym powiedziałam, a które mają kozy, nie kryje niezrozumienia :) ale czyż pierwszy raz robię coś inaczej niż inni? :) ach, lata doświadczeń ;)
aby mieć od wiosny mleczko zaprosiliśmy do stada inną kózkę - Maciejkę, która już jest pokryta i niebawem będziemy mieć w naszym zwierzęcym stadku pierwsze maleństwa.
Maciejka miała problemy z zaakceptowaniem młodych kóz, ale te wpadły na całkiem ciekawy sposób radzenia sobie z tym fantem. ale może o tym napiszę innym razem :)
a może przeczytacie w jakiejś książce z moim nazwiskiem w polu autora?
więc dzieciństwo moich córek wygląda obecnie tak:
a ja jestem dumną wieśniarą :) już niedługo zacznę orzechy łupać udami, także świecie drżyj!
ah. no i uczymy się domowo, o czym można sobie poczytać na naszym drugim blogu
www.bamboszki-i-chodaczki.blogspot.com
tyle. koniec na dziś. niby w telegraficznym skrócie a i tak sporo tego :) dom przecież nie skończony, niedługo pokażę jakiego kształtu nabrał. bo jestem tym coraz bardziej podekscytowana.
no i przecież jeszcze nie pochwaliłam się, czym się mój mąż zajmuje :) - następnym razem.
pozdrawiam czytających.
